اگر کسی مدتی با جنابت روزه گرفته باشد، و نمی‌دانسته که باید غسل کند، آیا روزه های او صحیح است؟
آیت الله خامنه ای
در صورتی که جاهل به جنابت خود بوده واصلاً نمی فهمیده جنابت چیست و جنب شدن عمدی در شب ماه رمضان بوده و نه در روز آن، روزه ها صحیح است ولی اگر جنابت را می دانسته و جاهل به وجوب غسل بوده باید قضای روزه ها را به جا آورد و اگر غافل از حکم مسأله بوده، کفاره ندارد
اگر روزه گرفتن باعث بیماری های روحی شود که خود منجر به ضرر میشود
و با توجه به سخن پیامبر که فرمودند لا ضرر و لا ضرار فی الاسلام (اسلام با ضرر دیدن و ضرر رساندن مخالف است)
ایا میتوان روزه نگرفت و تکلیف بر فرد روزه گیرنده طبق نظر اقای مکارم چیست
آیت الله مکارم شیرازی
کسي که مي داند روزه براي او ضرر دارد بايد روزه را ترک کند و اگر روزه بگيرد صحيح نيست، همچنين اگر يقين ندارد اما احتمال قابل توجهي مي دهد که روزه براي او ضرر دارد، خواه اين احتمال از تجربه شخصي حاصل شده باشد يا از گفته طبيب.
هرگاه به واسطه بيماري، روزه ماه رمضان را نگيرد و بيماري او تا ماه رمضان سال بعد طولاني شود، قضاي روزه هايي را که نگرفته واجب نيست، فقط بايد براي هر روز يک مد (تقريبا 750 گرم) گندم يا جو و مانند آن به فقير بدهد، ولي اگر به واسطه عذر ديگري (مثلاً بخاطر مسافرت) روزه نگرفته باشد و عذر او تا رمضان بعد باقي بماند احتياط واجب آن است که روزه هايي را که نگرفته بعد از ماه رمضان قضا کند و براي هر روز يک مد طعام به فقير دهد، همچنين اگر ترک روزه بخاطر بيماري بوده، بعد بيماري رفع شده و عذر ديگري مانند مسافرت پيش آمده است
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرموده اند
همه آدمیان خطا می کنند؛
وبهترین خطاکاران توبه کنندگانند.
الدرّالمنثور ج ۱ ص
اگر روزه گرفتن باعث بیماری های روحی شود که خود منجر به ضرر میشود
و با توجه به سخن پیامبر که فرمودند لا ضرر و لا ضرار فی الاسلام (اسلام با ضرر دیدن و ضرر رساندن مخالف است)
ایا میتوان روزه نگرفت و تکلیف بر فرد روزه گیرنده طبق نظر اقای مکارم چیست
آیت الله مکارم شیرازی
کسي که مي داند روزه براي او ضرر دارد بايد روزه را ترک کند و اگر روزه بگيرد صحيح نيست، همچنين اگر يقين ندارد اما احتمال قابل توجهي مي دهد که روزه براي او ضرر دارد، خواه اين احتمال از تجربه شخصي حاصل شده باشد يا از گفته طبيب.
هرگاه به واسطه بيماري، روزه ماه رمضان را نگيرد و بيماري او تا ماه رمضان سال بعد طولاني شود، قضاي روزه هايي را که نگرفته واجب نيست، فقط بايد براي هر روز يک مد (تقريبا 750 گرم) گندم يا جو و مانند آن به فقير بدهد، ولي اگر به واسطه عذر ديگري (مثلاً بخاطر مسافرت) روزه نگرفته باشد و عذر او تا رمضان بعد باقي بماند احتياط واجب آن است که روزه هايي را که نگرفته بعد از ماه رمضان قضا کند و براي هر روز يک مد طعام به فقير دهد، همچنين اگر ترک روزه بخاطر بيماري بوده، بعد بيماري رفع شده و عذر ديگري مانند مسافرت پيش آمده است
:امیرالمومنین امام علی علیه السلام فرمودند
مومن به آثار عظیم ایمان نمی رسد تا اینکه دروغ را ترک کند،
چه دروغ از روی شوخی باشد و چه از جدیت.
اصول کافی
آیا قرائت عمدی ذکرهای رکوع و سجده به جای یکدیگر اشکال دارد؟
آیت الله خامنه ای
اگر آنها را به قصد مطلق ذکر خداوند عزوجل بگوید، اشکال ندارد و رکوع و سجده و نماز همگی صحیح هستند
