مجنون یار

باران غم‎

قسم به این ترانه
قسم به شعرم
قسم به این زهر
کشنده ترین عشق نهانم
قسم به ترنم
قسم به عصمت
قسم به شهرم
مرحم زخم خاطراتم
معروف بگو زان عشق چه دیدی
یسنا کنم کدامین ثنا را
به خود را خدا قسم
که من صنم پرستم
صنم من چشم تو باشد
دختر باران زده غم

دل شیدایی‎

رسم دل شیدا کنم
اشارات به سمان کنم
دود و دم رسوا کنم
اسپند در شهر نفس کنم
معرفت را وافر کنم
زهره آوازه خدا کنم

اثم قلبم‎

کین جمله رها باشد
که من نیست و او هست
نمی دانم منم او می داند
جز من او را می پرستد
اثم خوشگواری بر قلبم

نقاش عشق

دل صبوری می کند
جان رسوایی می کند

بی خرد زار می کند
با خرد راز می کند

نماز عشق می کند
قبله دار می کند

کاه کوه می کند
دریا شور می کند

دریا شاه می کند
خسروان دل می کند

خسروان راز می کند
با طرب ناز می کند

دل عجل می کند
نقاش عشق می کند