مجنون یار

شرار ربا‎

یک بار دگر عشق را گرفتار دلم کن
یک سان دگر ساز و ترانه خبرم کن
تصمیم سما را به عشقم نظر کن
باران که بارید به قلبم رها کن
نفس را به قلبم مانند خدا کن
شرار لبانت به مستم ربا کن
تنگی نفس را از بهر جفا کن
هرم عزلی را از نگاهت سراب کن

تو بارانم‎

تو بارانم
شکستت شکسته ام
گسسته گسسته ام
مستی مستم
هستی هستم
چشم چشمم
نم نم ترنم
ترانه برهنه
نواز نوازم
تو عشق بی گذر
من منم

در وصف حضرت دوست‎

دیگر تنها نمی مانم
در صف حضرت دوست می مانم
سنگ و باران می خوانم
در نسیم سحری ترانه دوست می خوانم
دگر ناز نی نوازم
نی من لبان تو زمزمه عشق می نوازم

باران کریه‎

خاتم زمزمه مشق دل است

زندگی باران کریه زنگار من است

ستاره نعت لب عشق است

هرم شبان نِی قلب مانا من است

ترانه زیبا دلبر شدن است

فردا نسیم سرد چشم گیرا من است

تبسم لب آهنگین شب است

مستی فرزان دلربا صاحب شدن است

باران کریه

خاتم زمزمه مشق دل است
زندگی باران کریه زنگار من است

ستاره نعت لب عشق است
هرم شبان نی قلب مانا من است

ترانه زیبا دلبر شدن است
فردا نسیم سرد چشم گیرا من است

تبسم لب آهنگین شب است
مستی فرزان دلربا صاحب شدن است