دانلود روضه محمود کریمی دینش زینب است
شب چهارم محرم 1398
هیأت رایة العباس
متن روضه
دینش زینب است
كوكب دردانه عصمت نگين اش زينب است
آیه ی ایاک نعبد نستعینش زینب است
رتبه ی ممسوسه ی فی ذات در تخسیر اوست
جلوهی مسقرق رب دستچینش زینب است
کم ندارد چیزی از مادر بزرگش
پس بگو کربلا تا شام ام المومنینش زینب است
واقعا زن نیست این پرودگار مرد هاست
انقلاب کربلا مرد آفرینش زینب است
خیمه های کربلا ام البناتش زینب و
کشته ای کربلا ام البنینش زینب است
فاطمه زینب
حسن زینب
پیمبر زینب است
حیدر کرار لحن آتشینش زینب است
مستجیر بیرق عباس گرچه شد حسین
پرچم صاحب لوا حبل المتینش زینب است
آنکه بین ازدحام چشم های شامیان
روگرفت از دشمنان با آستینش زینب است
گرچه در بزم عبید الله او پایین نشت
صبح محشر بانوی بالا نشینش زینب است
حسین در محضرت خم اند
طفلان من شبیه دو ابروی درهم اند
مثل دو رشته کوه لطفی نما ببین چقدر قرص و محکم اند
گفتند یا حسین
جنگ آور و باخبر از اسم اعظم اند
برعکس زلف تو خوش غیرتان من دو سپاه منظم اند
احرام بسته اند این محرمان به مادرتو نیز محرم اند
از نسل کوثرند در کربلا
تو کعبه ای و اینم دو زمزم اند
در دست های تو مانند ذولفقار دودم فخر عالم اند
بی خود و بی زره
هنگام رزم چون علی اکبر مسمم اند
محشر به پاشده در صحنه ی نبرد
زمانی که با هم اند
تکبیر می کشند صد گرگ را به پنجه چنان شیر میکشند
می ایستد زمان وقتی میان معرکه شمکشیر میکشند
صفین و بدر را حیدر تر از همیشه به تصویر میکشند
پای سپاه را با حلقه های زلف به زنجیر میکشند
لرزیده میمنه با اینکه بین میسره تکبیر می کشند
از شرم تیر ها در لابلای پیکرشان تیر میکشد
آرام جان من
پر پر شدند هردو گل ارغوان من
بالای جسم شان گریه تو میکنی و گرقته زبان من
پهلویشان شکست
خندید لشگری به دوتا نوجوان من
حسین جان داغ جوان چه کرد
قدم کمان شد ای قد کمان من
از پیش من نرو ای تشنه لب به جن تو بسته است جان من
قرآن برای من با حنجر بریده بخوان خوش بیان من
دندان تو شکست
خون تو جاری است ولی از دهان من
رفتی تو در تنور
خاکستریست بعد تو دیگر جهان من