مجنون یار

رهسپار چشم تو‎

گر بگویم بازم کم است
معنی عشق مرا در قلب تو میبینم
زندگی ره به کجا می روی
نامه ی عشق مرا کدام قلبی می خواهدش
شب سزوار نگه به تو باشد
ای عشق مرو که قلب من با تو باشد
رهسپار عشق تو چشم تو باشد

آرایش چشمات را نمی شناسم‎

زمانی به تنهایی گذشت
پیرهن صورتی که دوست داشتی بر تنم آویزان است
چه کهنه است قلبم
عطر مورد علاقه تو روی نبض دست زده ام
همان زمان که ایستاده بودی اسمش رو گذاشتی ساعت عشق
من آمدم قرار ملاقات
عزیزم گردنبد عاشقانه ای که در گردنم بستی در سینه ام می درخشید
هدیه دادی بودی اما پشیمان خواستی ازم پس بگیری
آخه می گفتی خیلی باحاله
عزیزم می گفتی قلبمو می بازم اما ز سینه ات منو جدا نکن
عزیزم تو مصدر عاشق شدنی
اما من در توهم یک بار دیگر با تو بودنم می دونم دیر کرده ام زمان را
دیگه احساست را از قلبت نمی فهمم
آرایش چشمات را نمی شناسم
چه کنم روزگار من و تو
سر به جدایی آسمان و زمین آویخت

خستم دست بکش‎

آغوش خدا تو قلبم
دست خدا تو موهام
نوازش اشک تو برهنه ام
برهنه چشمایم تو خدایم
فاصله من ز تو خسته ام
شبی یاد دارم که بادها صورت خیسم را خس خس می کرد
پاییزی بودم برگ دلم خشک شد از ترس چشمانت
آسمان دیدم از پشت شیشه
آیینه نگاهم را دید پاییز نگاهت
به واهمه می نوازد دلم از عشق تو چه زییایم من دستت را بکش از گردن قلبم که خدایا خستم از بوی مهرت

سنگ شکسته‎

محو آن صورتم امام من است
صورتی گل سبزه زار من است
لب را ببوس ته قلبم بیدار است
بیم بگیر بوسه بزن قلبم زیبا است
آی پشیمان رخ را کینه به دل است
نهی کن عشق را سنگ شکسته است

دوست دارم‎

دیوانه ی لب یارم
خسته از غم یارم
جان من سخن بگو

کز محنت جانت
رسم جانم افتاده
بر لبان تشنه ی من

خسته از رخ یارم

جان من قسم بگو
روزگار قسم بگو

دوست دارم

صنم قلب نازم‎

سر کش آنم که یار گوید
تهم ترانه آنم که یار گوید
مسبب ترنم بهارم ساز گویم
شعر من صنم عاشقانه راز گویم
ترحم کن قلب شکسته ناز رویم
رویش ابر بهاری چشم تو ساز رویم
قبله من آن نفس که هرم تو نازم
کعبه آن راز سنگی صنم قلب نازم