مجنون یار

از عشق نرقصان‎

در کوچه ی ما عشق گذرگاهش پریشان
دلبر ما در کوچه ی ما از عشق نرقصان

شب را که دگر مهتاب با تو زلف پریشان
از محنت ما بر دل از عشق نلرزان

از رخ زیبا که از جان نجیبان
از خانه ی ما یک دم نرنجان

ما دیوانه از نام تو هر شب به جاودان
دگر عشق به مستی و بیگانه نترسان