کیان
من از کیان خود از همه عالم به درم
به درم که همه دارم به درم
من از دگرگونی سنگ عشق زد به سرم
یا نروم هر محکی شد به چشم ترم
نیست عجب نیست از کیان خود
صد عالم به زرم
کیان
من از کیان خود از همه عالم به درم
به درم که همه دارم به درم
من از دگرگونی سنگ عشق زد به سرم
یا نروم هر محکی شد به چشم ترم
نیست عجب نیست از کیان خود
صد عالم به زرم
