مجنون یار

شعر عاشقانه غم انگیز و احساسی از رفتن عشق

خیابان ها‎

بیدار می بود و
نمی دانست خواب است و رویا
دستان عشقش را می گرفت ها و خیابان ها
زاده عشق را دیوانه بود و
سرو بیگانگی اش خواب بود و رویا
او که این عشق را آسان ندیده بود و
هر چه که دید تفسیر خوابش بود و رویا
رویا که تمامش عشق بود و رویا
رویایی که تمامش عشق بود و یا او یا
با دیگری نفس می زد و تمنا می کرد در رویا
از غم هایی که خواب می گفت
نکته از این او خواب است و رویا
شاید که تمنا کند در بیداری شب
او از آن روزی که رفت و گریه می کرد
در خواب است و رویا