مجنون یار

شعر نو درباره تن فروشی و فاحشگی و انتقاد از هرزگی

تن فروشان‎

آهای داس ها درخت را می روید تو نرنجی
آهای دلشوره ها دریا شوره زار است تو تلخی نکن
آهای آسمان ها آب کرشمه تمام رویای توست تو نخوابی زمین می میرد
راویان، داستان چند هزار ساله دارند از غم می گویند
ابر و باران علت این راویان است
خشک شد تمام آسمان ها داس می روید
این نانوشته همه قانون هاست
از شب بگریز جز تارکیان ندارند خبر
آهای قصه شیرین از درختان، داس روییده
از آتش آب فاصله دارد
جنگل ها در فروختن تن هایشان معروف شدند
قصه راوی ما روایت تن فروشان است
آی بی خبران کوچه طعم تلخ هرزه ها را چو بازارهای بیکار است
از همه ی کوچه ها بگریز که خدا پیکار تن فروشان است
اگر که خدا خواب بود تو بیدار بزن همه پیکار بازار را
اگر قصه ما تاب بود تو بزن همه بی صاحبان را
اگر قصه ما سبز بود تو بنویس خوانندگان آسمان را