مجنون یار

عاشقانه زیبا برای همسر عزیزم

تو رویای تو

تو رویای تو
درخت نفس می کشد
ابر می زداید آتش را
ماه در کمین اشک های تو می شود
شب را تو زیبا کن
نسیم باخت، تو را مخاطب خاص خودش می گیرد
باد عاشقانه
موی تو را در دشت ها می رقصاند
آب تصور چشمانت را هرگز از یاد نبرد
ماهی از خروش رودخانه ها گریزان شد
از اشک های تو نفس را می بازد

و این نیز تو
شاعران همه آغوش تو می خوانند
غبار خاطره هایت چون خاکستر آتشفشان شد
چشم را می سوزاند
هراسان موهایت، دل را، می ستاید
و این نیز سوگند
که جهان از نگاه تو آغاز شد
تو همه ی زمان ها باران بوده ای
آتش بکش همراه عاشقان را
همه باید با تو باشند

من نیز با تو عاشق روزگاران می شوم
ای دیوار بیگانه ها خرابه ها نام تو را فریاد دارند
تشبیه تمام شب گذران از مثال های توست
تو هرگز عاشق بیداران نشو
که دل را خزان آتشت می رهاند

و این تمام که تو سوگند آسمان با خورشیدی
تا هستی نفس می کشد
دریاها، آسمان با غبار باران
و این آخر ستایش توست

دوست می دارم انشعاب دستانت در آسمان
ابر را باران
درخت را زنده
ماهی بیدار
شب را زیبا برای عاشقانه ها آسان بدارد